PostPoems Be Artistic. Be Creative. Be Inspired!

taglamig

(former reedited title:  taglamig,

at siya lang kaya ang dahilan?)

nung una pa lang,
ako'y namangha na
sa iyong ginagawa

ako rin ay lubusang
natutuwa sa matimyas
na hitsura ng iyong mukha

tila isa kang dalagang
pumukaw sa aking damdamin
iyong wangis parati
ang nasasalamin

bagkus, malayo ang ating agwat
bakit tila ako'y hindi papa-awat?

dahil kaya'y nasa lugar ka
na isa sa pinakagusto kong
puntahan at tirahan?

o baka naman itong
mismong lugar ko na tinitirahan
ay wala namang laman?

h'wag sana magpapahalata
ang langit sa aking kisame,
ang masulyapan ka'y
para itong asul sa taas,

kaniyang pisngi

ngayong Taglamig na

sa ating mga bayan o kanayunan,
kakaiba talaga ang aking
nararamdaman

sapagkat nasaan ka man,
sa trabaho mo o sa kaniyang
piling man,
marahil wala ng magagawa
ang tulad ko kundi
ang ipagdasal ang iyong
tanging kaligayahan.

Aking Kaagapay

Tila siya ang babaeng parang

hangin para sa aking hininga

Dagliang ito ay mahirap makita

Magiging kasundo sa
lahat ng bagay,
para bang damit

na bumabagay

Puwede bang
isipin na si babae ay
parang isang paboritong

kanta?

Puwede rin ba na si babae ay

maging parang

mga titik sa

librong binabasa?

Kung puwede lang sana..

na ganun nga

at makakasundo
sa maraming bagay—

Matatawag si babae na

aking kaagapay—

The lightening cracks

Falling from the sky. I can smell it burning

An elecric bird singing

It rained into my eyes

Warming my words

A warm blanker makes my bed freeze on the cold summer day

The ocean melts in my grip

The cold drips down my hands

The cool breeze leaving marks on the sides of my hands

I race from the smell

Going nowhere specific to me.